Verzuchten, dat heeft twee kanten. Enerzijds kan het berustend zijn (zo is het nu eenmaal), anderzijds kan er een verlangen uit spreken (was het maar anders). Een verzuchting is vaak heel fysiek, er wordt letterlijk bij gezucht. Met de zucht uit iemand zijn klacht, zijn wens, zijn nood. Er zit iets van binnen, wat ‘eruit moet’. Barensweeën
In de brief aan de Romeinen horen we hoe Paulus erkent, dat het leven ontzettend moeilijk kan zijn. Hij zegt: ‘de hele schepping zucht en lijdt als in barensweeën’. In dat beeld, van een barende vrouw, zit perspectief. Het zuchten en het lijden van een vrouw tijdens een bevalling is niet voor niets, ze ziet uit naar nieuw leven. Dat maakt dat ze doorzet, de pijn en moeite is niet voor niks. Paulus houdt zijn lezers – en daarmee ook ons – voor dat het leven hoe moeilijk ook, nooit zonder perspectief is: wij zijn Gods kinderen! Mooi, hoe hij schrijft dat als je als mens geen woorden kunt vinden in je gebed, God ook het ‘woordloos zuchten’ verstaat. Een diepe zucht …
Als ze de koffie voor me heeft neergezet, zakt ze in de stoel en kijkt me aan, er klinkt een diepe zucht. Hij lijkt uit haar tenen te komen. ‘Ik weet niet hoe ik moet uitleggen wat ik voel’, zegt ze, ‘ik heb er geen woorden voor, ik kan het alleen maar uiten in een heel diepe zucht’. We spreken samen over dat zuchten, over haar gevoelens, waar ze geen woorden aan kan geven. Ze vertelt hoe ze vaak in bed ligt en niet kan bidden, enkel aan het zuchten is. Vaak gaat ze dan maar zingen, dat lukt dan wel. En met de woorden van anderen kan ze dan toch dichtbij God komen. Ze vertelt dat ze het slotlied van afgelopen zondag zo mooi vond, ik lees het haar voor en samen zingen we het. Het klinkt kwetsbaar en krachtig tegelijk.
Psalm 6 zingt: ‘Moe ben ik van zuchten, elke nacht is mijn kussen nat, mijn bed doorweekt van tranen.
Psalm 12 zingt: ‘Zwakken en armen zuchten onder het geweld – ‘Om hen sta ik op’, zegt de Heer, ‘ Ik breng de redding die zij verlangen’.
M.M.

Er was eens een man, die het Kerstfeest maar een hoop onzin vond. Niet dat hij een nare man was, of zo. Nee, hij was een aardige en fatsoenlijke persoon, die goed zorgde voor zijn vrouw en kinderen, en zo goed mogelijk probeerde te doen tegenover zijn medemens. Hij geloofde alleen niet in de menswording van Jezus Christus, welke de kerk in deze dagen zo predikte. Tegen zijn vrouw, die een trouw kerkganger was, zei hij: “Het spijt me echt, maar ik kan gewoon niet geloven dat God een mens moest worden en naar de aarde moest komen. Het slaat gewoon nergens op.” Op een avond voor Kerst gingen zijn vrouw en kinderen naar de kerk om de nachtdienst bij te wonen. Hij had geen zin om mee te gaan. “Ik zou mezelf maar een hypocriet vinden,” zei hij, “ik blijf liever thuis, maar ik zal op jullie wachten.” Kort nadat zijn gezin was weggereden, begon het te sneeuwen. De man liep naar het raam en zag de sneeuwvlokken steeds dikker en zwaarder worden. “Nou ja”, dacht hij, “als we dan toch Kerst moeten vieren, dan kan het maar beter een witte zijn.” Hij liep terug naar zijn makkelijke stoel en ging de krant er in lezen. Een paar minuten later werd hij opgeschrikt door een ploffend geluid dat buiten vandaan leek te komen. Het ploffende geluid werd snel gevolgd door een andere, en weer een andere. Eventjes dacht hij dat iemand sneeuwballen tegen zijn ramen aan het gooien was. Toen hij de voordeur opendeed, om te zien wat er aan de hand was, zag hij een zwerm vogels in zijn voortuin. Ze waren gestrand in het winterweer, en in hun wanhopige zoektocht naar een schuilplaats, waren ze tegen zijn raam aangevlogen. “Ik kan ze toch hier ook niet zo laten doodvriezen,” dacht hij bij zichzelf. “Maar hoe kan ik ze helpen?” Plots dacht hij aan de schuur, waar ook de pony van de kinderen stond. Het was er in ieder geval warm en droog. Snel ging hij naar binnen om zijn jas te halen en baande zich door de sneeuw een weg naar de schuur. Daar deed hij de deuren wijd open, en ontstak het licht. Maar de vogels kwamen niet. “Misschien kan ik ze lokken met wat eten.” Dacht hij. Dus haastte hij zich weer naar het huis, om terug te komen met een zak met oud brood, waarvan hij een spoor van kruimels strooide vanaf de voortuin tot de schuur. Maar de vogels negeerden de kruimels, terwijl ze rond bleven ploeteren in de sneeuw. Hij probeerde ze in de schuur te krijgen door om hen heen te lopen, en ondertussen “Shhh, shhh!” te roepen. De vogels vlogen alle kanten op, behalve naar de warmte. De man mompelde in zichzelf: “Ze vinden me natuurlijk maar eng en raar. Kon ik maar een manier bedenken om ze te laten weten dat ze me kunnen vertrouwen.
Als ik nu zelf voor een tijdje een vogel kon worden om ze in veiligheid te brengen.” Op datzelfde moment hoorde hij de kerkklokken luiden. Hij stond even stil om te luisteren naar de aankondiging van het Kerstfeest. Toen viel hij op zijn knieën in de sneeuw, vouwde zijn handen, en zei: “Nu begrijp ik waarom U het moest doen.”
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben. Johannes 3:16

Als het goed is weten we dat God ons heeft geschapen naar Zijn evenbeeld en dat Hij iedereen zo gemaakt heeft voor een reden. Maar zijn we ook wie God wil dat we zijn, of zetten we ons masker op? Ben je misschien niet jezelf of kijk je op tegen een ander persoon en zou je graag willen zijn wie hij of zij is, of wil je hebben wat hij of zij bezit? God maakt geen fouten. Punt. Daar kunnen we kort en duidelijk over zijn. Als jij naar jezelf kijkt kan je dus aannemen dat je in Gods ogen mooi bent en Hij blij is met Zijn creatie van jou. De kracht van God is dat Hij dieper kijkt dan wij met ons menselijk oog, Hij kijkt in ons hart en ziet wie we echt zijn. Je kan uiteraard worden gevormd door je opvoeding en de dingen die je meemaakt in je leven maar je mag blij zijn met wie je bent. Je mag best blij zijn met hoe je eruit ziet, je mag best blij zijn met de humor die je heb bijvoorbeeld. Doe God niet tekort door onzeker te zijn en misschien iemand anders te willen zijn. Zijn plan met jou is altijd goed, alleen beseffen we soms niet dat we voor God Zijn voeten lopen en dingen en/of posities ambiëren of toe- eigenen die helemaal niet voor ons zijn. Je kent het vast wel dat je vroeger misschien onzeker was over jezelf of over je uiterlijk of je kunnen, ik zag altijd wel iets wat ik niet mooi of leuk vond. In plaats van dat ik me focuste op de goeie dingen focuste ik me op de minder goeie dingen. Of althans dat waarvan ik dacht dat het minder goede dingen waren. Dit probeerde ik te verbergen door een grote mond en een assertieve houding waardoor iedereen wist dat ik een discussie niet uit de weg ging. Maar de mensen die dichtbij me stonden zagen dat er onder die grote mond een heel klein hartje schuilde. Vandaag de dag besef ik dat ik goed ben zoals ik ben. Ik omarm mijn positieve punten en aan mijn negatieve punten werk ik samen met Jezus. Maar alleen al om hier te komen heb ik hard moeten werken en dankzij God en Zijn Woord heb ik eindelijk geaccepteerd wie ik ben, omdat ik besef dat er in ieder geval één iemand is die onwijs veel van mij houdt en dat is Jezus. Ik wil je hier dan ook mee bemoedigen door je te laten beseffen dat je echt heel leuk bent als je gewoon jezelf bent! Wist je dat jij sowieso één eigenschap of talent bezit die ik niet heb? Hoe geweldig is dat! Jij hebt een God given talent dat niemand anders heeft, dus breek uit de cirkel van onzekerheid en shine your light.
Know your identity because you are Gods Original Design!

Ken je dat gevoel? Je wekker gaat, maar je bed ligt nog zooooo lekker!
Op de één ofandere manier kan je bed dan gewoon lekkerder liggen dan als je er ’s avonds in stapt.
Het ligt zo lekker zacht, het is zo lekker warm, nog eventjes liggen dan.
Eventjes hé? Want je moet werken, dus je kan niet te lang blijven liggen. Maar op zondag..
Dan mag je soms lekker in je bed blijven liggen, lekker uitrusten en de kerk een keertje overslaan.


Niets moet, alles mag… Wat? Neeeeee, de kerk is veel te leuk,
interessant & leerzaam om in te ruilen voor je bed! Ja, echt waar!
Ik heb nog nooit spijt gehad dat ik m’n bed was uitgegaan om naar de kerk te gaan i.p.v. in m’n bed te blijven liggen.
“Maar thuis kun je ook tijd met God hebben.” Klopt, maar toch.
Ik geef jullie 5 redenen om op zondag eerder je bed uit te komen.

1. Jezus
Natuurlijk voor een ontmoeting met Jezus. De kerk is echt super leuk en gezellig,
maar als Jezus er niet zou zijn konden we de kerk net zo goed een buurthuis noemen.
Ja, dan kun je ook heel goed in je bed blijven liggen.
Maar Jezus is er weldegelijk, Zijn Geest is ALTIJD welkom in alle samenkomsten.
Er staat een worshipteam voor je klaar om jou mee te nemen in aanbidding en naar het hart van Jezus.
De pastor die er elke zondag staat om jou mee te nemen naar het hart van Jezus. Come on now!

2. Aanmoediging
Soms heb je dat zetje nodig om je over te geven aan God, om je over te geven in aanbidding.
Als je in EPGVelp een dienst meemaakt wordt je óf door je naaste aangemoedigd, óf door de worshipleader, óf door de Pastor.
Het is mij nog nooit overkomen dat ik in de gemeente kwam en NIET aangemoedigd werd om mezelf aan God over te geven.
Als je anderen hongerig ziet zijn naar God, wakkert die honger vanzelf ook bij jou aan.
Er staat altijd wel iemand naast je, voor je of achter je die keihard in je oren
zijn of haar liefde naar God aan het uiten is. Heerlijk tóch!

3. Familie
Samen God aanbidden, samen lof prijzen, samen uitstappen, er voor elkaar zijn,
ontmoeting, gezelligheid, samen lachen, samen huilen, samen eten, elkaar zegenen, samen genieten.
Dit is familie zijn, dit is ontmoeting! Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik hou van mijn familie!

4. Bemoediging
Eigenlijk wilde ik er ook correctie naast zetten, maar dan zijn we misschien snel geneigd om er overheen te lezen, haha!
Maar de kerk is de plek om bemoedigd te worden en om gecorrigeerd te worden.
Bemoedigd worden als het even niet lekker met je gaat en om dan bijv. net even die woorden te horen die je nodig hebt.
Om gecorrigeerd te worden als je denkt dat je op de goede weg bent, maar je dat eigenlijk helemaal niet bent.
(Hoe herkenbaar.. haha) Of als je gewoon keihard zit te etteren en je een schop onder je kont nodig hebt.
Je kan mij niet vertellen dat je nooit een schop onder je kont nodig hebt.

5. Gezelligheid
Ja, hij staat er weldegelijk bij! Als er in jouw kerk niet gelachen wordt, zou ik heel snel wegrennen als ik jou was.
Hoe gezellig kan het zijn. Hoe fijn is het om gewoon even keihard te lachen.
Lachen werkt genezend, het ontspant, en hallo… Vreugde! Het maakt je blij!
Oké, dit stuk wordt dan wel geschreven door iemand die altijd maar enthousiast is over de kerk.
Maar wees eens eerlijk naar jezelf. Misschien toch een keer op zoek gaan naar een bed dat wat minder lekker ligt?

Ps: Er stond ergens in de Bijbel toch iets over samenkomsten?

Hallo allemaal, dit keer wil ik het hebben over een bijzonder gesprek dat ik heb gehad op mijn werk.
Voor een onderzoek moesten we diabetespatiënten interviewen en ik raakte aan de praat met een bejaard echtpaar dat al 60 jaar samen was. De man zorgt als mantelzorger nog dagelijks voor zijn vrouw die niet meer goed ter been is en diabetes type 1 heeft. Samen met 2 jonge collega’s luisterden we geboeid naar hun levensverhaal. De twee ouderen spraken vol liefde over elkaar en hoe liefdevol ze naar elkaar keken… ik zeg #relationshipgoals! Ik zei dat ze me deden denken aan een quote die ik ooit op Facebook of Instagram had gezien van een ouder echtpaar, aan wie de vraag was hoe het kon dat ze al 65 jaar getrouwd waren. Het antwoord van die vrouw was: “We were born in a time when something was broken, you would FIX it, not throw it away.”
De mevrouw met wie ik aan het praten was bevestigde dat en we hadden het erover dat de maatschappij stimuleert om alles maar nieuw te willen hebben. En ik moet toegeven dat ik daar ook deels schuldig aan ben. Ik ben een man en ik houd van shoppen. Dus ook al heb ik (meer dan) genoeg kleren, ik vind het op zijn tijd leuk om weer wat nieuws te shoppen. Maar deze mentaliteit zorgt er wel voor dat jongeren, maar ook stelletjes minder toegewijd zijn. We zijn snel op iets of iemand uitgekeken en dat vind ik zorgelijk. Ik had het met mijn collega nog over relaties en huwelijken.
Veel mensen vinden het tegenwoordig ouderwets als je gaat trouwen. Men denkt vaak dat het ‘moet van de kerk’. Maar ik vertelde mijn collega dat principes die God heeft ingesteld (men heeft het vaak over ‘regels’) er zijn om orde te scheppen en om ons te beschermen.
Gek hè, als we het over kinderen en opvoeding hebben dan is iedereen het erover eens dat regels en grenzen goed zijn voor kinderen om hen te beschermen, maar voor volwassenen is het soms moeilijk te accepteren dat God ons (Zijn kinderen) richtlijnen heeft gegeven in het leven om ons te beschermen en niet om ons te beperken. Ik heb het weleens met mijn collega’s over Jack’lyn.
Niet dat ik over haar opschep, misschien een beetje hahaha, maar over hoe wij met elkaar omgaan.
Ik merk dat mensen dan vaak een ideaalbeeld creëren alsof wij nooit problemen hebben en de perfecte relatie hebben. Ik ben daarin heel eerlijk; een relatie is hard werken van beide kanten, het is investeren. En liefde is niet altijd een gevoel, maar een keuze, toewijding. Dat wanneer het moeilijk wordt, je niet de makkelijkste uitweg neemt. Het spreekwoord zegt: het gras is altijd groener aan de overkant. Maar de waarheid is: het gras is altijd groener waar je het water geeft. En ja, ik geef toe dat over het algemeen ik ook schuldig ben aan nieuwe dingetjes. Ik ga mezelf niet goedpraten, maar deze consumptiemaatschappij is erop ingesteld dat we heel snel zijn uitgekeken op dingen. Maar onze generatie en de generatie die komen gaat heeft het juist nodig om te investeren in gezonde relaties. Mensen denken vaak dat wanneer je christen bent, dat je zoveel dingen niet mag van God en dat er zoveel regels zijn. Maar God heeft ons als liefdevolle Vader grenzen gegeven om ons te beschermen, omdat Hij weet dat wij er anders een zooitje van maken.
Als je het zo bekijkt, is het dan niet mooi? Laten we nooit stoppen om ons gras water te blijven geven,en niet langer geloven dat het gras groener is aan de overkant.

Oké ik zit al een tijdje niet meer op school dus hoef niet meer zo vaak te fietsen, maar ik had het er vorige week met een paar collega’s over. Als het waait, heb je altijd wind tegen! Op de heenweg en de terugweg. Niemand weet hoe het kan… Het bijzondere is dat iemand die de andere kant op naar huis rijdt, precies hetzelfde ervaart. Altijd wind tegen. Ik weet nog dat ik dat gevoel ook altijd had.Er hoefde maar een zuchtje wind te staan of ik moest me in het zweet trappen om op tijd te komen. Ik had tenslotte wind tegen… Oké, laten we even eerlijk zijn. Het is theoretisch natuurlijk onmogelijk dat je altijd wind tegen heb. Je kan niet wind tegen hebben op het moment dat iemand die de andere kant op fiets het ook heeft… Vaak is het een kwestie van hoe we dingen beleven. Kiezen we ervoor om het negatieve te benadrukken of bekijken we het vanuit een positieve hoek. Welke mindset hebben we als het gaat om de situaties die we meemaken. Als je wind tegen heb kan je dit je hele humeur laten beïnvloeden, je kan ook kijken naar het positieve dat het brengt. Zo zorgt het bijvoorbeeld voor een beetje verkoeling (juist als je oververhit bent van irritatie). Ik heb ontdekt dat je beleving van de meeste situaties gevormd wordt door de houding die je zelf kiest. Jouw glas is niet half leeg, hij is half vol. Jij hebt niet altijd wind tegen, laat je gevoel niet je dag bepalen. En als je dan een keer wind tegen hebt, weet dat jij sterker bent dan die wind! Jij kan ertegenin fietsen, vooruit komen, doorgaan. In welke situatie jij nu ook zit. Weet dat er geen situatie sterker is dan jij. Niet omdat jij zelf zo sterk bent, maar Hij die in jou woont sterker, machtiger, groter is dan elke situatie! Met Hem kan jij tegen de wind in, met Hem overwin jij elke situatie. Hij is jouw kracht, Hij is het die over jouw situaties heerst! Als jij binnenkort weer eens op de fiets zit, de tegenwind in je gezicht voelt, weet dat jij sterker bent. Hoe tof is het dat we dit in elke situatie van ons leven mogen weten!En onthoud dat wanneer er een beetje wind staat, je niet automatisch wind tegen hebt

Toen ik voor het eerst hoorde van een zanglerares dat als een mens zingt er endorfine vrijkomt in de hersenen, was dat iets nieuws voor mij om te horen. Endorfine is een lichaamseigen stof waardoor je een gelukkig en blij gevoel krijgt. Ik ben daar wat dieper over na gaan denken en het is zo bijzonder hoe God dat heeft gemaakt. God geniet van onze lofprijs en aanbidding. Hij roept ons op om het te doen. Hij houdt van de liederen die wij voor Hem zingen en beschrijft in Zijn Woord hoe de engelen dit in de hemel doen. Muziek en zang horen ook bij de zondagdiensten in de kerk. Eerst zang en aanbidding en dan de preek. Bij mijn persoonlijke gebedsleven ervaar ik ook dat ik fijner, makkelijker en vuriger bidt als ik eerst even wat liederen zing en God aanbid. Hoe zou dit nou toch komen? Nou één van die redenen is dus de aanmaak van endorfine. Ik ben altijd een stuk relaxter en gelukkiger wanneer ik heb gezongen en lijk altijd de hele wereld weer aan te kunnen. Ik heb vaak meegemaakt dat ik echt heel verdrietig was en ik door de tranen heen brak door te gaan zingen en ik me daarna zoveel opgeluchter en gelukkiger voelde. Ik leek dingen ook weer wat helderder te zien en minder negatief. Ik heb ook veel genezing van pijn in mijn hart mogen ontvangen van God door aanbidding en zang heen,daarom wil ik je graag oproepen en bemoedigen om te zingen voor onze God. En nee dit hoeft niet loepzuiver, en nee je hoeft hiervoor niet in het worshipteam te zitten. Al zing je zo vals als een kraai dan nog geniet God van jouw zang en roept Hij jou op om te zingen. Al is het alleen maar voor die aanmaak van endorfines waardoor jij je zo fijn voelt ;-). Dit doet namelijk ook iets met je relatie met Jezus. Het brengt je echt dichter bij Hem en dat is Zijn hartsverlangen. De Heer wees mij op een tekst uit Hosea 6:6 “Want in liefde heb Ik behagen en niet in slachtoffer, in kennis van God en niet in brandoffers” Het enige wat Hij van ons vraagt is liefde, liefde brengt ons dichter bij Hem. Zingen over Zijn goedheid brengt Hem glorie waardoor wij weer dieper in relatie met Hem komen en Hem dus beter leren kennen. Ik wil je bemoedigen en uitdagen om deze hele week, voordat je gaat bidden, even te zingen en te ervaren wat het voor verandering brengt. Ik geloof met mijn hele hart dat het je goed zal doen!.

Ik weet nog goed dat ik een jaar of 16 was. En ik hoorde mensen evangeliseren en getuigen tegen elkaar. Midden op straat in de stad van Arnhem. Maar wat was dat evangelie eigenlijk? Voor mij was het dit: “Bekeer je, ga Jezus volgen en doe Zijn wil, vraag om vergeving van je zonden, anders kom je in de hel. Ga in God geloven, want alleen zo kom je in de hemel. Nu 17 jaar later is alles anders. Ik heb ontdekt dat in God geloven helemaal niets te maken heeft met naar de hemel gaan wanneer je sterft. Je gelooft niet in God voor later. We vertellen vaak een verkorte evangelie dat vaak zo klinkt. ‘Kies voor Jezus anders kom je in de hel’. Het is eigenlijk net alsof we tegen een willekeurig meisje op straat zeggen ‘Trouw met mij, want anders blijf ik eenzaam.’ Je voelt het al, op deze manier geloven is vrij egoïstisch en heeft weinig met het evangelie te maken. En nee, ik zeg niet dat bovenstaande niet goed is om in te geloven. Dat is het zeker. Maar we kunnen zomaar denken dat wanneer we ons bekeren en starten met het volgen van Jezus, dit het einde is, dat het al klaar is, dat we dan alleen nog maar hoeven te wachten tot Jezus terugkomt. Want pas dan zou je geloof relevant worden. Alsof je beslist om te trouwen met je vriend of vriendin, de bruiloft wilt vieren, maar geen zin hebt in de rest van het huwelijk. Dat lijkt mij niet heel gezond. Het christelijke leven gaat niet over naar de hemel gaan wanneer je sterft. Het gaat over de hemelse waarheid zichtbaar maken en toepassen op ieder onderdeel van je leven, dus zichtbaar maken van je geloof in je dagelijks leven. Het evangelie wil impact hebben op de verbinding tussen jou en God, jezelf en de ander. Meteen. Direct. In het hier en nu. Uiteindelijk draait het om deze vraag. Hoe kan ik datgene wat waar is over Jezus en het evangelie vanaf vandaag toepassen op ieder aspect van mijn leven? Want ‘die hemel op aarde’ waar Jezus het over heeft, heeft betrekking op keuzes die je in je leven moet maken. Niet met een plek die je moet vinden of zien te bereiken. Als je de juiste keuzes maakt en Zijn liefde in je leven laat zien dan zal uiteindelijk de beloning zijn,dat wij een woning krijgen bij God in de hemel.

Elke keer als er weer iets heftigs gebeurd verbaas ik me over hoe we tegenwoordig toch met elkaar omgaan, misschien kunnen we proberen om meer op Jezus te lijken! Het is donderdag 14 Juli, rond de klok van 22.30 uur. Ik zit met mijn vrouw voor de televisie, omdat ik RTL Late Night wil kijken. Ik zet de tv op RTL 4, met de verwachting dat RTL Late Night al is begonnen. In plaats daarvan zien we het symbool van het RTL Nieuws met de tekst: ‘Even geduld a.u.b.’. Verbaasd vraag ik aan mijn vrouw wat er aan de hand is, maar die heeft ook geen idee. Nou, dan zit er niks anders op dan maar even geduld te hebben. Terwijl we speculeren wat er zou kunnen zijn, zeg ik (zonder na te denken) voor de grap: ‘’Er zullen wel weer gasten een aanslag hebben gepleegd.’, terugdenkend aan de aanslag in Brussel paar maanden eerder. Vervolgens komt er een bericht binnen dat er inderdaad een man met een vrachtwagen op een menigte is ingereden in het Franse badplaats “Nice”. Vol verbijstering volgen we de rest van de avond de berichten die langzaam binnen komen stromen over een man die het nodig vond om met een vrachtwagen in te rijden op een menigte dat net de 14 Juli had gevierd. Middenin de vakantie, veel mensen, kinderen. Elke keer als er zoiets gebeurd verbaas ik me over hoe we tegenwoordig toch met elkaar omgaan. Dit is natuurlijk een heftig voorbeeld, maar ook in ons eigen dagelijkse leven zijn we steeds meer met onszelf bezig dan met anderen. Hoe vaak gebeurd het niet dat iemand je laat zitten in plaats van helpt, omdat het hem/haar ‘even niet uitkomt’? En hoe vaak zegt iemand op het allerlaatste moment toch jullie afspraak af? En ook niet onbelangrijk: hoe vaak doe jij deze dingen bij een ander? Misschien bedoel je het niet zo, maar toch kan dit anders overkomen. Maar hoe reageren we hier vervolgens op? Misschien worden we boos, of misschien vergeven en vergeten we het maar snel. Als iemand dit bij mij doet (of ik bij iemand anders) probeer ik aan Jezus te denken en hoe Hij gereageerd zou hebben of zou willen hoe ik nu reageer. Toen hij hier op aarde rondliep was hij namelijk behulpzaam, zette het welzijn van anderen altijd voor hemzelf (Hij liet zich kruisigen voor onze zonden, als dat geen onzelfzuchtigheid is!), was vergevend en begripvol. Ook in de Bijbel kun je het vinden: ‘’Heb uw naasten lief, zoals u uzelf lief hebt.’’ Ik merk dat ik daar zelf nogal eens wat moeite mee heb, en ik denk dat dat ook deels komt door de instelling van onze maatschappij. Een sollicitatiegesprek, een toelatingsprocedure voor je studie, je middelbare school; overal worden we aangeleerd om je beste beentje voor te zetten, ook als dit ten koste gaat van anderen. Maar als iedereen hier wat vaker bij stil zou staan en vervolgens zou proberen om in Jezus’ voetstappen te treden, denk ik dat onze wereld vol donker stukje bij beetje wat lichter zal worden.

Wees niet zoals de mensen in de wereld, maar leer te denken en te handelen zoals God dat doet! De opdracht is duidelijk, maar de uitvoering niet altijd even simpel. Je gedachtewereld is het toneel van het leven waar alles als eerste binnenkomt. Jij bent de regisseur van het spel, jij bepaalt welke gedachten een rol mogen spelen in je denken. Waar jij ruimte aan geeft in je denken wordt ook zichtbaar naar buiten toe.Je denken is de controlekamer van je leven; het heeft invloed op al het andere. Veel mensen geloven dat wat ze denken wordt bepaald door hoe hun dag of het leven verloopt. Maar niets is minder waar! Elke gedachte is een keus en moet worden goedgekeurd door de regisseur van het spel. Gods vijand wil niets liever dan Zijn schepping en jouw leven kapot maken. Hij zal zich daarom vooral richten op het gebied waar hij de meeste invloed kan uitoefenen: je gedachtewereld. Talloze gedachten worden er dagelijks op je afgevuurd, goede en prettige, maar ook slechte gedachten waar je van schrikt. Gedachten waar je je schuldig over voelt dat ze in je op kunnen komen. Maar maak je geen zorgen: dat je die gedachten binnen krijgt zegt nog niet dat je er ook iets mee moet doen. Iemand vergeleek het eens met een vliegveld. Dat vliegveld is het toneel van je denken: gedachten in de vorm van vliegtuigen komen en gaan. Jij zit in de verkeerstoren en bepaalt of de binnenkomende gedachten mogen landen of niet. Een gedachte dient zich aan: ‘Wat is het een prachtige dag vandaag, daar ga ik eens lekker van genieten.’ Je geeft de gedachte toestemming om te landen en zij gaat deel uitmaken van het toneel van je leven. Je maakt plannen om iets leuks te gaan doen. Nog meer alledaagse ‘vliegtuigen’ vragen toestemming om te landen. Gedachten over school of werk, over de kinderen en de te betalen rekeningen. Alles wil een plekje hebben op jouw vliegveld. Dan dient er zich een ander soort gedachte aan: ‘Je bent een mislukkeling en dat zal je altijd blijven, waardeloos’. Het ‘vliegtuig’ vraagt toestemming om te landen. Het is afkomstig van Maatschappij 666, dus je weet wie hem heeft gestuurd. Maar soms vóel je je wél waardeloos dus ook deze gedachte krijgt een plekje om te landen. Wat gebeurt er met een vliegtuig dat geland is? De bagage wordt uit het ruim gehaald en op de rolband van je tong geplaatst! Want waar je aan denkt, daar begin je over te spreken. En wat je zegt, dat hoor je, en wat je hoort is wat je begint te geloven en wat je gelooft is precies wat er gaat gebeuren! Zie je de cirkel: je gedachten bepalen je woorden en je woorden sturen je daden aan. Vroeg of laat zullen die waardeloze gedachten effect krijgen op je leven. De gedachten die je zelf hebt toegelaten zullen vrucht dragen. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat de gedachten in je hoofd letterlijk groeien als een boompje. Iedere geaccepteerde gedachte is als een takje, vele gedachten over hetzelfde vormen een hele boom en uiteindelijk zal elk van die bomen vrucht gaan dragen. Uit hersenfoto’s is gebleken dat mensen die veel negatief denken een heel grauwe hersenstructuur hebben. Positieve, levendig ingestelde personen daarentegen laten gezonde bomen in hun hersenen zien en dragen positieve vruchten. Wat een rijkdom om te weten dat je niet alle gedachten die op je afkomen, hoeft toe te laten, maar dat je zelf kunt kiezen wat je denkt. Daarom zei Paulus: “Vernieuw je denken.” Dat is een actief proces. Als er al heel wat negatieve bomen in je hoofd zijn gegroeid, wat moet je dan doen? Leer dan te denken zoals God denkt. Je kunt Zijn gedachten vinden in Zijn woord. Voor elke negatieve gedachte moet je een positieve gedachte in de plaats zetten. Genoeg positieve gedachten zorgen voor een positief gesprek, en wat je hoort is watje gelooft en wat je gelooft, daarvoor baan je de weg! Ik heb ooit eens van iemand gehoord dat: “Een negatieve gedachte is als een glijbaan naar beneden. Ga er niet op zitten! Het is als een metro die je hoofd in dendert: stap er niet in!” Tijdens mijn minder goede periode had ik moeite om mijn gedachten met Gods gedachten overeen te stemmen. Mijn lichaam voelde zoals de opeenstapeling van al mijn negatieve gedachten. In mijn wanhoop begon ik te bidden. De waarheid overwon en ik werd vrij! Ik kreeg controle over wat ik voelde doordat mijn denken vernieuwd werd: er kwamen nieuwe gedachten voor in de dan Zijn Woord. Schrijf je mooiste Bijbelteksten en beloften op, net zolang als nodig is om het te gaan geloven. Want wat je gelooft is wat er gebeuren zal. Ik hoop dat het toneel, de vliegtuigen, de metro en de glijbaan het iets praktischer voor je hebben gemaakt. Hier alvast een gedachte van Airline 777: Mijn plan met jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven. Jeremia 29:11

Poeh, wat heb ik me een hoop zorgen gemaakt in mijn leven tot nu toe, en achteraf gezien, vaak voor niets. Toch kostte het me vaak een wereld aan energie; nachten kon ik wakker liggen, buikpijn kreeg ik ervan. Ik kon me flink zorgen maken over alledaagse dingen zoals of onze dochter genoeg te eten kreeg of dat mijn vrouw genoeg aandacht kreeg, rekeningen die betaald moesten worden of de rommel die nog moest worden opgeruimd of bezoekjes aan familie en vrienden brengen. De een heeft meer en grotere zorgen als de ander, maar wij maken ons allemaal weleens zorgen over iets. De Pastor heeft dat ook en maakt zich ook zorgen bijv zou God vandaag wel wonderen doen in deze samenkomst? Wat vinden de mensen eigenlijk van mijn boodschap? Ben ik niet te streng in de preek? Kunnen we kosten wel betalen? Het evangelie is gratis, maar het kost geld om het te verkondigen. Want je moet bv een zaal huren. Vaak maken we ons zorgen alsof we ook degenen zijn die overal voor moeten zorgen, terwijl God ons heeft beloofd dat Híj voor ons zal zorgen. We nemen een verantwoording op ons die helemaal niet de onze is. Geen wonder dat we er soms aan onderdoor gaan. De bijbel roept ons op onze zorgen op Jezus te werpen. 1 Petrus 5:7 zegt: ‘Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.’ Jezus heeft gezegd: ‘Maak u om geen ding bezorgd!’ (Mattheüs 6:34) Neem een voorbeeld aan de vogels in de lucht: ze maaien en zaaien niet en toch wordt er voor ze gezorgd. Ook zegt Jezus in Lukas 12:25: ‘Wie van u kan door bezorgd te zijn een el aan zijn lengte toevoegen?’ Misschien moet ik het anders zeggen: zorgen jouw zorgen voor één euro meer op de bank? Zorgen jouw zorgen er voor dat die nare situatie sneller is opgelost? Nee! Zorgen maken lost helemaal niets op, het heeft geen enkele zin. Het maakt je alleen maar hopeloos en neerslachtig. Deze uitspraak van Jezus maakte voor mij het verschil. Mijn zorgen helpen me niets, dus: tijd om op zoek te gaan naar een oplossing. Jezus zei dat we ons geen zorgen moeten maken, omdat Hij weet hoe vernietigend dit kan zijn. Hoe zwaar je zorg ook is, Jezus zegt: ‘Werp ze maar op Mij.’ Zorgen lossen je problemen niet op, echt niet! Ontnuchterend hè? Waarom dan nog zorgen maken? Gewoon niet meer doen. Gemakkelijk zal dat niet zijn, want we zijn van nature gewend het juist wél te doen. Toen Jezus de mensen zag, zei Hij dat ze wel leken op schapen zonder herder. Hoe ziet een schaap zonder herder er dan uit? Als iemand die niet weet dat er een Herder ís die voor hem zorgt. Als iemand die steeds bang is dat hem of haar iets zal overkomen. Een schaap zonder herder kan worden aangevallen door wolven of terechtkomen in een ravijn. Jezus zei: ‘Maak je geen zorgen’, omdat Híj voor ons zorgt. In de praktijk kun je afstand nemen van je zorgen door er met God over te praten. Door de dag heen kun je steeds je zorg op Jezus werpen. Tijdens je gebed zal de Heilige Geest je laten zien dat God voor je zorgt. Als je dan terugkijkt kun je concluderen dat Hij er altijd was, en daarom weet je dat Hij er nu weer zal zijn.

“Pa, ik ben er helemaal klaar mee hier, ik wil graag mijn deel van de erfenis en dan trek ik er op uit, weg uit Arnhem. ” Heb je wel eens het gevoel dat je toe bent aan iets heel anders? Dat je het op zich wel prima hebt thuis, maar dat je ontzettend toe bent aan avontuur? Dat had deze jongen ook, hij was klaar om de wereld te verkennen. Hij eiste de helft van zijn vaders bezit op, de andere helft was voor zijn oudere broer die gewoon op de boerderij bleef werken. Hij voelde zich ergens wel een beetje slecht. Technisch gezien gaf hij, door om de erfenis te vragen aan zijn vader, het signaal dat het hem absoluut niets kon schelen hoe de toekomst van zijn familie eruit zou zien, wat hij zeker wist was, dat hij het in ieder geval niet kon maken om binnenkort nog terug te keren, maar dat was ook niet de planning. Het slechte gevoel nam al snel af toen hij bedacht wat hem allemaal te wachten stond nu de wereld aan zijn voeten lag. Met meer geld dan dat hij ooit had gehad, trok hij naar Indonesië. Er was niemand meer die op hem lette en die tegen hem zei wat hij wel en niet kon maken, soms was er een stemmetje in zijn hoofd dat hem vertelde dat het niet oké was om zo met meisjes, drugs en drank om te gaan, maar hij vond al snel manieren om dat stemmetje tot zwijgen te brengen. “Dat stemmetje dat vertelde dat het niet oké was om zo met meisjes, drugs en drank om te gaan.” Het was heel raar, maar ondanks dat dit het avontuur was waar hij altijd van had gedroomd, voelde hij zich leeg. Alle luxe, alle meisjes, al het eten en drinken, het was geweldig, maar elke keer als hij ’s avonds op bed lag kwam die knagende vraag boven: ‘Is dit het dan?’ Een paar maanden later kwam er ook nog een gigantische economische crisis in het land, juist toen hij bijna door zijn geld heen was. Zijn vrienden zagen dat er niets meer te halen viel en lieten hem zakken. Van meer geld dan hij ooit had gehad ging hij naar knagende honger en geen schoenen meer aan zijn voeten. Hij dacht bij zichzelf: Thuis bij mijn vader hebben de werknemers het nog beter dan ik, misschien kan ik maar beter teruggaan en smeken of ik een werknemer mag worden, dan heb ik tenminste te eten. Hij schaamde zich kapot toen hij, terwijl hij nog geen half jaar was weggeweest, de reis terug naar huis maakte. Hij was stom verbaasd toen hij zag dat zijn vader op hem stond te wachten op de hoek van de straat. Zijn vader liet zijn lievelingseten klaarmaken en er was een gigantisch feest omdat hij terug was. Hij schaamde zich ontzettend, maar tegelijkertijd was hij opgelucht en verbaasd over de enorme liefde van zijn vader. Toen hij ’s avonds weer op bed lag, bedacht hij zich wat er allemaal was gebeurd. ”Op avontuur is geweldig maar als hij dat alleen voor zichzelf doet, vult het de leegte niet” Toen hij vertrok had hij verwacht dat het avontuur hem gelukkig zou maken, maar nu begon hij te beseffen dat avontuur zelf dat niet doet. Op avontuur gaan is geweldig, maar als hij dat alleen maar voor zichzelf doet, vult dit de leegte niet. Hij kijkt al uit naar het nieuwe avontuur: geliefd worden door zijn Vader en deze liefde uitdelen aan anderen.

Wat vind jij het allerbelangrijkste in dit leven? Voor veel mensen is dit iets materieels; een mooie auto, een uitpuilende bankrekening of een dure vakantie. Tieners zeggen misschien FIFA 2017 of hun smartphone. Christenen geven waarschijnlijk een politiek correct antwoord: mijn relatie met God of mijn relatie met mijn man/vrouw.
Toch wil ik eens aan je vragen: is dat écht zo? Is dat echt het meest waardevolle voor je in dit leven? Ik ben tot de ontdekking gekomen dat het meest waardevolle dat wij hebben misschien wel ‘tijd’ is. Laat me je dit uitleggen. Je hebt niet zomaar ineens veel geld in je portemonnee. Wel heb je tijd gekregen om geld te verdienen. Tijd kan dus omgezet worden in waarde. Als je relatie met God het meest waardevolle is wat je hebt, moet dit dus terug te zien zijn in de tijd die je er in investeert. Waar jouw prioriteit ligt, is namelijk te zien aan waar je je tijd in stopt. Iets wordt pas wat waard als je er tijd in investeert. Een van de meest waardevolle geschenken in mijn leven is mijn vrouw. Ik ben inmiddels 3 jaar met haar getrouwd – en juist omdat we veel tijd in elkaar hebben geïnvesteerd, zijn we zo veel waard voor elkaar. Wat is voor jou het belangrijkste in je leven? Is dit je vrouw, je kinderen en/of je relatie met God ? Dan moedig ik je aan om er tijd in te investeren. Zoveel als je kunt! Tijd is een van de meest kostbare dingen die we van God hebben gekregen. Ik daag je dan ook uit om er de mooiste dingen mee te doen!

We kennen het allemaal: mooie, maar ook taaie momenten in het leven. Stormen noemen we ze ook wel. De één schaart ze onder ‘geestelijke strijd’, terwijl de ander de ander ze ziet als onderdeel van het leven. Ik heb inmiddels ontdekt dat iedereen vroeg of laat stormen meemaakt. En niet alleen wij, maar ook Jezus beleefde ze.
Letterlijk! Toch overwon Hij ze keer op keer en stond Hij boven elke storm. Ik hoorde iemand eens zeggen: ‘Jezus stond boven de storm, omdat Hij de storm niet binnen liet komen.’ Dat vond ik zo’n mooie uitspraak! Nog veel te vaak merk ik dat de onrust om me heen bij mij naar binnen slaat. Ik word onrustig, voel me
schuldig en ga op zoek naar mogelijkheden om de storm tot bedaren te brengen. Dat wil niet altijd lukken. Vaak heb je geen invloed op de keuzes van de mensen om je heen of op de omstandigheden. De onrust blijft, en wat doe je dan? Ik geloof dat we mogen leren om ondanks de storm in de rust te komen bij God.
Terwijl het keihard kan stormen aan de oppervlakte, is daar diep in de oceaan niets van te merken. De storm bevindt zich aan de oppervlakte, daar waar je alles ziet en voelt. Maar diep in jou is de stilte. Diep in jou is Jezus met Zijn Geest om je tot rust te brengen. Wat is de beste manier om te leren op zoek te gaan naar die stille plaats? Juist! Als het stormt! Een storm is een uitgelezen kans om te leren in de rust te blijven en niet toe te staan dat de storm van binnen gaat razen. Overwin je onrust, om nog tijdens de onrust in de rust te komen. Ik wens je de vrede van Jezus en Zijn overwinning toe!
Johannes 14:27: Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef Ik jullie, zoals de wereld die
niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.